Mijn pubertijd bestond uit het leren van een nieuwe taal in een nieuwe land met een nieuwe naam en nieuwe identiteit. Ik groeide niet op met rolmodellen. Ik groeide op met mensen die mij vooral lieten zien wie ik later niet wilde zijn.
Ondanks mijn nieuwe identiteit, bleef het Rwandees meisje in me hunkeren naar erkening. Ik duwde haar steeds weg. Ze stond mijn nieuwe naam en identiteit in de weg.
Ze liet zich moeilijk wegduwen en op onbewaakte momenten vond ik haar dwalend in haar verleden diep in mijn hoofd op zoek naar haar ware ik.
De middelbare school was de plek om een lange tijd afscheid te nemen van haar. Het Rwandees meisje kwam steeds minder in mijn hoofd en ze verdween langzaam aan naar de achterkant, tot ze een vage herinnering was geworden.
Eens volwassen, zat ik vast in een identiteitscrisis. De vraag wie ben ik, hield me lang in haar macht en hield me nachten wakker. Het zou nog zeker 20 jaar duren voor ik een oplossing kreeg. Om te weten wie ik ben, moest ik eerst terug naar wie ik was. Van wie ik was terug naar wie ik ben geworden en door naar wie ik wilde zijn.
Ik was niet meer dat klein meisje, ik was inmiddels een vrouw. Een zwarte vrouw , nog steeds Rwandees met een Belgische nationaliteit. Mijn moedertaal had ik ingeruild voor het Vlaamse. Op mijn rug droeg ik inmiddels een zware koffer vol trauma’s.
Tot ik besefte dat ik deze zware koffer niet langer wilde dragen. Het diende mij niet meer. In plaats daarvan nam ik een tasje vol mooie herinneringen en de lessen. Het duwtje in de rug wat ik precies nodig had, om te bouwen aan een leven en een toekomst waar ik altijd van had gedroomd.
Als je net als ik in een identiteitscrisis belandt vergeet je wie je bent en wat je toegevoegde waarde is. Dan bestaat de kans dat je validatie buiten jezelf gaat zoeken. Je laat anderen voor je bepalen of je goed genoeg bent om mee te doen.
Ik deel graag een tip wat mij heeft geholpen: koop een schrijfblok en schrijf elke dag compliment over jezelf. VB vandaag zat ik lekker in mijn vel. Ik heb een mooie lach. Een collega zei dat ik goed kan luisteren. Ik heb vandaag voor mijn gezin gekookt. Ik heb vandaag 30 minuten gewandeld. Ik vond het fijn om … te zien/ spreken. Vandaag voel ik mij gelukkig.
Op de dagen waarop je moeilijke situaties doormaakt zet je fijne muziek op en blader je door je schriftje en lees je al deze complimenten over jezelf hard op. Het is een Mindfuck maar werkt zeer effectief. Als niemand je complimenteert, doe het dan zelf. Geef je zelf een duwtje in de rug, de rest volgt.
